วันอังคารที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558

{ฉากตัด} Ken x N Addict

{KeN}
Addict

                ควันสีขาวลอยออกมาจากริมฝีปากสีคล้ำจากการเสพติดการสูบบุหรี่ ไฟสีแดงเผาเอามวนบุหรี่ค่อยๆเล็กลงตามแรงที่ดูดมันเข้าไปเต็มปอด  ขาเรียวที่โผล่พ้นเชิ้ตสีดำตัวใหญ่ไขว้กันอยู่ปลายเตียง ห้องสี่เหลี่ยมสีทึบตัดกับม่านสีสดที่ปลิวตามแรงลมยามค่ำคืน แสงจันทร์สาดส่องเข้ามาทำให้บรรยากาศในห้องเป็นใจเหมาะแก่การนั่งสูบบุหรี่ชิวๆแล้วจมดิ่งกับความคิดจริงๆ
                “ฮยองสูบบุหรี่อีกแล้ว ไหนบอกจะเลิกไงหืม...ริมฝีปากหนาซุกไซร้ลำคอระหงจูบเม้มจนเกิดรอยแดงตามผิวสีแทนไล่มาตามลาดไหล่ที่โผล่พ้นเสื้อเชิ้ตที่คนตัวเล็กของเค้าหยิบมาใส่แก้ขัดเพราะลืมซักชุด ก่อนจะกัดเบาๆด้วยความหมั่นเขี้ยว มือหน้ารั้งเอวบางมาชิดใกล้ตน อีแจฮวาน รู้สึกตัวตื่นเพราะได้กลิ่นบุหรี่แสนคุ้นเคย อืม....Marbolo Arctic Black อีกแล้ว
                ก็ชอบ จะให้เลิกยังไงน้ำเสียงติดจะเหวี่ยงของอีกฝ่ายทำเอาแจฮวานถึงกับหลุดขำ เค้ารู้อยู่แล้วละว่าคนตรงหน้าติดมันขนาดไหน แต่ห่วงสุขภาพนี่นาคงต้องให้เลิกแล้วละ...ชาฮัคยอน คนดีของเค้าน่ะอายุก็มากขึ้นทุกวันแล้วนะจะให้เห็นคนตรงหน้าทำลายสุขภาพตัวเองอยู่แบบนี้ใครจะทนไหวกัน
                ชอบมากกว่าผมหรอ หืม ฮัคยอนอาน้ำเสียงกระเส่าเอ่ยประชิดหูบางก่อนจะลิ้นลากเลียเบาๆ มือหนาเริ่มซุกซนหายเข้าไปในเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่แล้ว... อ่า ฮัคยอนนี่ขี้ร้อนจริงๆ ใส่เชิ้ตตัวเดียวอีกแล้วสิน่า...
                ตื่นมาก็หื่นเลยนะเจ้าจมูกโตริมฝีปากเล็กกดจูบที่ปลายจมูกโด่ง ความใกล้ชิดนั้นทำให้แจฮวานได้กลิ่นบุหรี่จางๆลอยออกมา แปลกนะเค้าไม่ใช่คนชอบบุหรี่เท่าไหร่หรอก เรียกว่าเกลียดด้วยซ้ำ อาชีพนักร้องแบบเค้าน่ะของพวกนี้เรียกว่าต้องห้ามเลยก็ว่าได้
                เคยบอกแล้วนี่ว่าถ้าสูบอีกจะลงโทษ ไหนสัญญากันแล้วว่าจะเลิก..คนตัวเล็กถูกอุ้มมาวางบนตักแกร่ง มือหนาโอบรัดเอวบางที่เค้าหลงใหล ดวงตาสีนิล ผมสีเทาที่มีกลิ่นยาสระผมลอยมาจางๆ จมูกโด่งได้รูปกับใบหน้า ทุกอย่างที่มันรวมกันทำให้เค้าหลงรักฮัคยอนคนนี้อย่างถอนตัวไม่ขึ้น...เช่นเดียวกับฮัคยอนที่หลงรักแจฮวานคนนี้เหลือเกิน  
                อย่าดุสิคนดีควันสีขาวถูกพ่นใส่ใบหน้าตามประสาคนขี้แกล้ง แจฮวานมุ่ยหน้าต่างกับคนที่คร่อมตักเค้านั้นหัวเราะคิกคักอย่างสนุกสนาน ส่วนล่างที่จงใจบดเบียดเข้ามาอย่างแสดงความต้องการทำเอาเค้าแทบคลั่ง
                ก็รู้นะว่าฮัคยอนคนนี้ดื้อแค่ไหน...
            แต่ก็เต็มใจ ที่จะเป็นคนดุฮัคยอนคนนี้เสมอ...
                ฮยองนี่มัน...แจฮวานเข่นเชี้ยวด้วยความเอ็นดูคนตรงหน้าเหลือเกิน ถึงจะแก่กว่าหลายปีแต่ก็ชอบทำตัวเป็นเด็กๆเสมอ แขนที่โอบรัดรอบคอเค้าอยู่นั้นถูกรั้งเข้ามาใกล้ก่อนจะบดเบียดริมฝีปากอย่างหนักหน่วง ลิ้นเล็กสอดเข้ามาเพื่อเป็นฝ่ายคุมเกม รสสัมผัสที่เค้าชอบ กลิ่นมินท์ที่ลอยอบอวลในนั้น ความหอมหวานเหมือนหมากฝรั่งเย็นๆ แจฮวานรู้สึกมึนงงกับรสบุหรี่ของฮัคยอน..หรือจูบของเค้ากันแน่
                นายน่ะยังเด็กมากเลยรู้มั้ยจยานี่ของฉันเสียงเล็กกระซิบข้างหู ชอบคิดว่าตัวเองเล่นเกมเก่งอยู่เรื่อย...ความร้อนของบุหรี่ที่ถูกจี้ลงแผ่นหลังเหมือนเป็นสัญญาณในการเริ่มต้น
                “ทั้งที่ความจริงน่ะ..ฮยองต่างหากคนที่เล่นเกมเก่งจริงๆรอยยิ้มร้ายกาจปรากฏบนใบหน้าสวย ก่อนจะตามด้วยกลิ่นคาวเลือดจากริมฝีปากหนาที่ถูกคนตรงหน้ากัดตอนไหนไม่รู้
                เกมกำลังเริ่มแล้วละ...
                บุหรี่มวนใหม่ถูกจุดขึ้น เช่นเดียวกับเสียงเพลงดังขึ้นมา แจฮวานกำลังนั่งพิงหัวเตียงมองดูการกระทำของอีกฝ่ายที่กำลังยั่วยวนเค้าอยู่ จริงๆเค้าไม่รู้หรอกว่านี่มันเกมอะไรของฮัคยอน...
                แต่ที่รู้น่ะ...เค้าตื่นเต้นและตื่นตัวจนแทบบ้าแล้ว
                กายบางโยกย้ายไปตามเสียงเพลง ควันสีขาวถูกพ่นออกมาเป็นระยะช่างเป็นภาพที่เย้ายวนอะไรขนาดนั้น สายตาที่เร่าร้อนของฮัคยอนกำลังจะฆ่าเค้าทั้งเป็น แจฮวานน่ะอยากกระโจนเข้าไปขย้ำใจแทบขาด แต่ติดที่เชือกเส้นหนาที่ตรึงเข้าไว้กับเตียง
                ไม่นับรวมเจ้าปลอกคอสีดำที่ฮัคยอนเอามาใส่ให้เค้าอีกนะ...
                อื๊อ...จยานี่ชอบรึเปล่าเสียงครางกระเส่าของอีกฝ่ายทำเอาเค้าปวดหนึบตรงกลางลำตัว เค้ารับรู้ถึงความอึดอัดที่แผ่ขยายทั่วกางเกงนอนนั้น ช่างอึดอัดเหลือเกิน...
            ขอฝากหน่อยสิรอยยิ้มหวานของฮัคยอนมาพร้อมกับการฝากบุหรี่ไว้ในปากของเค้า แทนที่จะเอาด้านก้นกรองเข้ามา...แต่กลับเอาด้านที่ร้อนซะนี่ จะทรมานกันถึงไหนชาฮัคยอน
                อ๊ะๆกัดทำไม ของแพง...ฮัคยอนลูบผมอีกฝ่ายแผ่วเบาก่อนจะโยกย้ายสะโพกสวยนั้นไปตามเสียงเพลงอย่างเย้ายวน คนตัวเล็กหยุดยืนตรงหน้าก่อนจะค่อยๆแกะกระดุมเชิ้ตสีดำนั่นอย่างอ้อยอิ่ง ไหล่สวย ไหปลาร้านั้นอีก ลำคอระหงที่เค้าชอบซุกไซร้ แผ่นอกบางและตุ่มไตสีสวยปรากฏตรงหน้า อ๊า..จยานี่ชอบมั้ยนิ้วเรียวบดขยี้มันก่อนจะส่งเสียงครางออกมา ตรงนี้ละจยานี่ชอบรึเปล่า..นิ้วเรียวลากมาตามหน้าท้องเนียน กระดุมเหลือเพียงสองเม็ดที่ปิดกั้นส่วนนั้นของอีกฝ่าย
                ตรงนี้จยานี่คงชอบที่สุดเลยละสิ้~” กระดุมถูกแกะออกจนหมด ทุกสัดส่วนของคนตรงหน้าปรากฏต่อเค้า แจฮวานได้แต่ขบเขี้ยวด้วยความอึดอัด ความรู้สึกเฉอะแฉะข้างล่างย้ำเตือนเค้าอย่างดี...
                ชาฮัคยอนคนนี้น่ะ...เซ็กซี่เกินไปแล้วจริงๆ
                อ๊ะอ๊า คิดถึงตอนจยานี่ทำให้จังขาเรียวแยกออกจากกันจนเห็นช่องทางรักสีหวาน มือบางขยับส่วนนั้นไปมาอย่างสนุก ใบหน้าสวยเชิดขึ้นและส่งเสียงครางไม่หยุด ไม่ไหวแล้วแจฮวานทนไม่ไหวแล้ว
                อ๊าแจฮวานอ่า แจฮวาน..เสียงร้องเรียกชื่อเค้าดังไม่หยุด อยากให้นายครอบครองมันจัง ตรงนั้นของฉันเรียกร้องแต่นายรู้มั้ยคนดี...บุหรี่ถูกคาบคืนไป แจฮวานพุ่งเข้าหาฮัคยอนอย่างหื่นกระจาย ริมฝีปากหนาครอบครองส่วนนั้นและโลมเลียอย่างเอร็ดอร่อย ฟันคมครูดเบาๆอย่างกลั่นแกล้ง ฮัคยอนเกร็งไปทั้งร่าง หัวทุยของแจฮวานถูกฮัคยอนจิกเพื่อระบายความเสียวซ่าน
                อื้มมๆเสียงน้ำลายกระทบกับท่อนเนื้อดังปะปนกับเสียงครางของฮัคยอน ก่อนที่ความอุ่นร้อนจะถูกฉีดเข้ามาเต็มปากของร่างสูง
                อยากเข้ามามั้ยคนดีของฉัน... นิ้วเรียวเช็ดคราบสีขาวขุ่นมุมปากของแจฮวานก่อนที่อีกฝ่ายจะพ่นมันทิ้งอย่างไม่ไยดีนัก เปื้อนหมดแล้วฮัคยอนพ่นควันใส่คนตรงหน้าก่อนจะประกบริมฝีปากดูดเม้มด้วยแรงอารมณ์ มือบางขย้ำตรงกลางลำตัวด้วยความสนุก
                อยาก...อยากเข้าไปในตัวฮัคยอน ได้โปรดเสียงเว้าวอนปานขาดใจของแจฮวานยามที่มือบางนั่นลูบส่วนนั้นที่กำลังตื่นตัวเต็มที่ใต้อันเดอร์แวร์ตัวบาง
                รู้สึกเหมือนจะตายรึยัง...ความเจ็บปวดจากแรงกัดและดูดเม้มริมฝีปากของเค้าอย่างรุนแรงจนได้กลิ่นคาวเลือดอีกครั้ง รู้สึกอยากรักฉันจนตายรึยังอีแจฮวานแรงจิกจนชาหนึบไปทั่วหนังศีรษะของร่างสูง ใบหน้าแจฮวานเหยเกด้วยความเจ็บปวดปนตื่นเต้นที่ฮัคยอนมอบให้ หัวใจดวงน้อยถี่รัวกับภาพตรงหน้าที่อีกฝ่ายกำลังคร่อมตักและดูดกลืนส่วนนั้นเข้าไปจนหมด
                ถ้าเปรียบเค้าเป็นเหมือนกระต่ายน้อย เค้าคงเป็นกระต่ายน้อยที่ภักดีของราชาสัตว์ที่เจ้าเล่ห์ที่สุดอย่างจิ้งจอกฮัคยอน
            ยอม...ยอมแล้วทูนหัวของแจฮวาน ยอมแล้วทั้งกายทั้งใจทั้งจิตวิญญาณ ได้โปรด..มอบมันให้กับผม ทั้งหัวใจ ทั้งร่างกาย ทั้งจิตวิญญาณ อ่าห์แจฮวานหอบหายใจถี่ปานขาดใจยามร่างบางบดเบียดสะโพกลงมาอย่างหนักหน่วงจนเค้าแทบตายลงตรงนี้
                รักฉันให้มากๆนายจะได้ทุกอย่าง อ๊า ทุกอย่างที่ต้องการเสียงหวานครางกระเส่าอยู่ข้างหู ความร้อนจากบุหรี่ที่บดเนื้อเค้านั้นยิ่งทำให้แรงอารมณ์เพิ่มมากขึ้นจนแจฮวานทนไม่ไหวกระชากเชือกเส้นหนาสุดแรงที่มีจนหลุดจากพันธนาการ
                เลือดสีสดหยดเปื้อนเตียงสีขาวยับยู่ยี่ กลิ่นคาวเลือดอบอวลไปกับกลิ่นมินท์จากบุหรี่ที่ใกล้มอดดับ...
                ผมน่ะรักฮัคยอนจนแทบบ้าแล้วรู้มั้ย อื้อแจฮวานจับสะโพกมนอีกคนก่อนจะออกแรงบีบเคล้นมันตามอารมณ์ที่พลุ่งพล่านก่อนจะกระแทกสวนกลับอีกคนที่กำลังคุมเกมอยู่จนจุก ฮัคยอนเชิดหน้าขึ้นใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดจากแรงกระทำอีกฝ่ายที่ป่าเถื่อน
                ก็เล่นแกล้งกันไว้เยอะ...โดนเอาคืนบ้างเป็นไงละฮัคยอน
            ร่างของแจฮวานกระตุกเกร็งก่อนจะฉีดน้ำสีขาวขุ่นนั้นเข้าไปทั่วช่องทางรัก สองร่างหอบหายใจอย่างหนัก ฮัคยอนดูดบุหรี่เข้าไปเต็มปอดก่อนจะพ่นมันออกมา
                เป็นทาสของฉันตลอดไปได้มั้ย อยู่กับฉัน เสพติดฉัน รักเพียงแต่ฉัน อีแจฮวานคนดีเสียงกระซิบของคนที่นอนซบอกแกร่ง ลิ้นเล็กลากเลียยอดอกเค้าอย่างเอร็ดอร่อย ไฟปรารถนาถูกจุดอีกครั้งพร้อมกับร่างของฮัคยอนที่กระแทกกับพื้นเตียงอย่างแรง แจฮวานลุกยืนเพื่อจัดการกับเชือกก่อนจะหันไปสนใจคนตัวเล็กที่ส่งสายตาเย้ายวนเค้า นิ้วเรียวที่ไม่ได้คีบบุหรี่ถูกส่งเข้าไปในปากแล้วดูดเลียจนน้ำใสๆเปื้อนริมฝีปากบางนั้น
                เกมนี้ของฮยองกำลังทำผมเป็นบ้า...มือหนาสอดใต้เอวบางก่อนจะรั้งมาชิดร่าง ขาเรียวถูกยกแนบไปกับเอวสอบของเค้า
                ฮยองรู้ตัวมั้ยว่าน่าฟัดแค่ไหน..ฮัคยอนไม่ตอบหากเพียงยกยิ้มและสูบบุหรี่ที่จะหมดมวนนั่นต่อ
                ถ้าลุกเดินไม่ไหวก็อย่ามาว่ากันนะครับแจฮวานแทรกกายเข้าไปทีเดียวมิดจนฮัคยอนน้ำตาซึม แขนเรียวโอบคอเค้าไว้อย่างรู้งาน แจฮวานขยับเข้าออกช้าๆเพื่อเอาคืนคนที่กำลังหงุดหงิดใจแบบฮัคยอน ฟันคมนั่นกัดริมฝีปากจนช้ำเพื่อระบายความเสียวซ่าน แรงอีกไม่ได้หรอจยานี่ แรงอีกได้มั้ยน้ำเสียงออดอ้อนและสายตาแบบนั้นทำเอาเค้าอยากจะกระแทกให้อีกคนขาลากเลยทีเดียว
                แต่ต้องอดใจไว้...ของจริงมันหลังจากนี้ต่างหาก
                ฮัคยอนจะเป็นเด็กดีของจยานี่....อ๊ะ แรงอีกได้มั้ย ทำให้ฉันสำลักความสุขตายได้หรือเปล่า...แรงจากขาเรียวที่โอบรัดเอวสอบเค้าไว้ ฮัคยอนฮยองนี่เอาแต่ใจเสมอต้นเสมอปลายจริงๆสิน่า...ใจของอีแจฮวานคนนี้น่ะนะ...
                ตามคำบัญชาเลยครับนายหญิง หึแจฮวานกระแทกกายเข้าไปอย่างแรงจนสัมผัสได้ถึงของเหลวที่ไหลปนออกมา เลือดสีสดที่เปื้อนที่นอนนั่นบอกได้เป็นอย่างดี แม้จะเจ็บปวดแต่กลับสุขล้นไปทั้งใจอย่างน่าประหลาด ทั้งสองร่างรวมเป็นหนึ่งอย่างเร่าร้อนจนแทบเผาไหม้เตียงกว้างเป็นจุน เสียงเรียกชื่อของแจฮวานดังก้องไปทั่วทั้งห้อง ฮัคยอนบีบรัดเค้าทุกครั้งยามขยับร่าง ยิ่งตอนที่ถูกจุดกระสันนั้นเค้าเหมือนถูกบีบรัดให้แหลกคามือ เล็บคมจิกที่แผ่นหลังจนแสบไปหมด อีกทั้งเจ้าบุหรี่ตัวดีที่ฮัคยอนจี้มันลงมายิ่งทำให้เค้าแทบคลั่งเผลอกระแทกเข้าไปแรงๆจนอีกฝ่ายร้องเสียงหลง
                ฮัคยอนอ่า ฮัคยอนของผม คนดีของผม อ่าห์แจฮวานบีบหัวเตียงเพื่อระบายอารมณ์ที่กำลังจะแตะจุดสูงสุด หากเค้าบีบมันเข้าที่ไหล่บางของอีกฝ่ายคงแหลกแน่...
                อื๊อแจฮวานฉันจะไปแล้ว อ๊าแบบนั้นเข้ามาอีกแรงกว่านี้ ดี ดีมาก อ๊าบุหรี่หมดมวนไปแล้วและถูกโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี ร่างของฮัคยอนโอบกอดแจฮวานแน่น ฟันคมกัดเข้าที่ไหล่หนาของอีกฝ่าย
                ไปพร้อมกันนะฮัคยอน อื้ออคิ้วสวยขมวดเข้าหากันอย่างอึดอัด ริมฝีปากหนาถูกฮัคยอนครอบครองซ้ำแล้วซ้ำเล่า ฮัคยอนจูบเก่งจริงๆ... ริมฝีปากบางนั้นไล่ขบไปตามปากเค้าอย่างช่ำชอง
                แจฮวานเร่งจังหวะในช่วงท้ายก่อนจะส่งตัวเองและฮัคยอนถึงฝั่งฝัน สองร่างกอดก่ายกันอยู่บนเตียงใหญ่ที่ยับเยินเพราะเกมรักที่พึ่งจบลงเมื่อกี้ เสียงเพลงช้าๆโรแมนติกทำให้บรรยากาศอันเร่าร้อนเมื่อครู่แปรเปลี่ยนเป็นหวานซึ้ง แจฮวานจ้องมองใบหน้าคนในอ้อมกอดที่ซุกอยู่กับอกเค้าอย่างหมดฤทธิ์ บอกเค้าที่สิว่าเมื่อฮัคยอนคนนี้ใช่คนเดียวกับเมื่อกี้แน่หรอ..
            คงจะเหนื่อยมากสินะครับแจฮวานจูบหนักๆที่ขมับชื้นเหงื่ออีกฝ่าย ก่อนจะมองผลงานเค้าที่ปรากฏทั่วร่างฮัคยอน จริงๆก่อนหน้านี้ตั้งแต่เค้าเลิกงานก็สองสามรอบแล้วนะ...
                นิดนึงฮัคยอนจุ๊บปากเค้าอยากเอาใจ ฮัคยอนทำจยานี่เจ็บมากเลยละสิ เลือดออกด้วยฮัคยอนยกข้อมือเค้าขึ้นมาจูบและเลียเลือดที่ยังไหลออกมาอยู่ พึ่งนึกได้นะเนี่ยว่าโดนเชือกบาดมา...แสบสิครับรออะไร
                เจ็บมากและแสบมากกกกแจฮวานบีบจมูกรั้นอย่างหมั่นเขี้ยว วันนี้น่ะฮัคยอนทำจยานี่แทบบ้าเลยรู้มั้ยครับแจฮวานกอดคนตัวเล็กแน่นด้วยความรักใคร่
                แล้วไม่ชอบหรอ..ฮัคยอนจุ๊บแก้มสากของเค้าก่อนจะจ้องมองอย่างเอาเรื่อง
                ชอบมากจนแทบขาดใจตายเลยละ...แจฮวานจุ๊บปากฮัคยอนก่อนจะอุ้มอีกฝ่ายแนบอก อาบน้ำกัน เหนียวตัวแล้ว
                “อื่อฮัคยอนโอบรอบคอแจฮวานไว้เพราะกลัวตก ไว้คราวหลังจะหาอะไรมาเล่นอีกนะจยานี่ของฮัคโยนี่~” น้ำเสียงสดใสของอีกฝ่ายทำเอาแจฮวานยิ้มไม่หุบ ฮัคยอนนี่ที่แสนสดใสของเค้า....อ่ออย่าลืมเอ่ยถึงฮัคยอนนี่คนช่างยั่วบนเตียงด้วยละ
            อ่าใช่ ฮยองเลิกสูบได้มั้ยบุหรี่น่ะ ผมขอละนะแจฮวานวางอีกคนในอ่างอาบน้ำอันใหญ่ก่อนจะเปิดน้ำอุ่นใส่เพื่อคลายความเหนื่อยล้าจากกิจกรรมเมื่อครู่
                ...ฮัคยอนเงียบไม่ตอบอะไร
                นี่เอางี้มั้ย ถ้าฮยองเลิกบุหรี่ได้ อยากได้ไรผมให้หมดเลยแจฮวานยกมือบางมาจูบอย่างทะนุถนอม ดูดบุหรี่อะมีแต่ทรุดนะฮยอง ดูดผมนี่มีแต่ซี้-”
                “ย่าห์! เงียบเลยนะแจฮวาน!” ใบหน้าสีแดงระเรื่อนั้นทำเอาแจฮวานถึงกับหลุดหัวเราะ
                ถ้าอยากบุหรี่อะมาจูบผมนี่ ไม่ก็เคี้ยวหมากฝรั่ง โอเคมั้ยแจฮวานยกนิ้วก้อย ฮัคยอนเพียงแต่มองนิ่งๆ
                อย่าทำให้ผมต้องน้อยใจบ่อยๆเลยที่ฮยองติดมันมากกว่าผม ไหนบอกให้อยู่ด้วยตลอดไปไง บอกตัวเองเถอะให้อยู่กับผมนานๆแจฮวานหงอยลงอย่างเห็นได้ชัด ปากหนานั่นเบะออกอย่างน่าเอ็นดู ฮัคยอนยิ้มขำก่อนจะโอบกอดร่างสูงของอีกฝ่ายแน่น
                ....ฮัคยอนเอ่ยกระซิบกับแจฮวานก่อนจะหอมแก้มสากฟอดใหญ่
                รักฮยองที่สุดเลยรู้มั้ย ฮึ่ย ขอฟัดให้จมเขี้ยวทีเถอะ!” ร่างของฮัคยอนถูกอีกฝ่ายกอดฟัดจนน้ำกระจายทั่วพื้นห้องน้ำ
                .
                .
                .
                ใครว่าฮัคยอนติดบุหรี่...
                จริงๆเค้าน่ะติดการลงโทษของแจฮวานเพราะสูบบุหรี่มากกว่า
                อันที่จริงก็เลิกได้นานแล้วละนะ แต่ที่ยังสูบอยู่น่ะเพราะหมอนั่นแท้ๆ...
                ชาฮัคยอนน่ะเสพติดอีแจฮวานต่างหาก
                เช่นเดียวกับ อีแจฮวานที่เสพติดชาฮัคยอน
                ก็คนแก่จอมดื้อของเค้ามันน่ารักนี่นา
                ไม่ให้ติดชาฮัคยอนคนนี้ จะให้ติดใครละ จริงมั้ย :)

           
กลับสู่โกดังของเรากัน! http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1401300&chapter=11